Aanbod 29 - 35 jaar

Als jeugdige groei je op bij de mensen die voor je zorgen. Je ouders, verzorgers. Zij nemen je mee op hun pad. Je ziet wat zij ‘normaal’ vinden. Je ziet wat zij uitdragen en loopt mee in alle gewoonten en patronen op jouw plek in dit ‘systeem’. Er worden allerlei dingen in jouw ‘binnenwereld’ gestopt en jij kijkt de ‘buitenwereld’ in en betreedt deze elke dag weer dapper. Misschien deed je dat vrolijk of sterk (ogend), misschien opstandig of teruggetrokken. Allemaal hebben we onze manieren aangeleerd en aangemeten in onze jeugd om de wereld te betreden en er mee te kunnen dealen. Noem het jasjes die je aan gedaan hebt. Je rollen, patronen, scripts die je automatisch bent gaan lopen. Deze patronen zorgden voor jou, werkten voor jou, reguleerden je gevoelens en pasten bij de omgeving waar je je in bevond. Niet zelden lopen we echter in onze groei naar emotionele volwassenheid aan tegen deze patronen. Ze werkten ooit, maar nu niet meer. Je mag dankbaar afscheid nemen van deze patronen. Ze hebben je ooit het leven gegeven, jou beschermd. En… wellicht werken ze nu niet goed meer voor jou. Dat, wat goed of niet goed is voor jou, dat is nu namelijk aan jou.

je groeit door naar volwassenheid. Misschien voelde je al dat het thuis ging ‘wringen’. Wilde je minder thuis zijn of vond je het fijn als je ouders er niet waren. Hoe dan ook, een ieder van ons kwam op dat punt dat je niet meer past onder de vleugels van je ouders/verzorgers. Je eigen pad begint en meer dan ooit is het van belang je eigen kompas te volgen en beluisteren. Maar hoe doe je dat? Waar zit dat kompas? En hoe maak ik dan mijn keuzes als ik dat kompas uberhaupt vindt. Want, laat het nu ook nog zo zijn dat je, op weg naar dat kompas elke keer van alles (in je binnenwereld) tegenkomt. Dit hebben we allemaal, we praten er alleen niet zo vaak over.

Vaak voel je je alsof je de enige bent. Alsof je raar bent. Je voelt je heel alleen. Weet je, uiteindelijk zijn we allemaal ‘alleen’ in de vorm van (jouw autonome) ‘zelf’. Jij bent jij en niemand anders kan jou zijn. Maar alleen hoef je niet te zijn en ben je niet. Je bent niet niet enige, anders zou ik deze pagina op mijn website hier niet over schrijven 😉

Leer jezelf zien. Leer jezelf kennen. Leer de ervaringen uit je jeugd op de juiste manier interpreteren en leer ze verteren. Hervind je plek tot je ouders. Luister naar je diepste zelf en ben hier trouw aan. Ben waarachtig. Hoe ‘alleen’ dit ook voelt, hier ligt jouw weg. Alleen vanuit die plek kan je in contact staan. Met jezelf en met de ander.